potakiwacz

potakiwacz
potakiwacz {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos V, lm M. -e, D. -y || ów {{/stl_8}}{{stl_7}}'człowiek niemający własnego zdania lub niemający odwagi go wyrazić, stale potakujący innym (zwłaszcza tym, od których w jakiś sposób jest zależny) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Sejm w czasach zbliżonych do demokracji przestał być zbiorowiskiem potakiwaczów, których kandydatury zatwierdziła góra. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • potakiwacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów pot. «z dezaprobatą o kimś, kto stale potakuje (zwłaszcza tym, od których zależy), nie zdobywając się na własne zdanie» Posłuszny potakiwacz …   Słownik języka polskiego

  • potakiewicz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów → potakiwacz …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”